میزان مونومر باقیمانده به روش طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه در نمونه‌های تهیه شده از آکریل آکروپارس

سابقه و هدف: رزین‌های آکریلیک خصوصیات مطلوب زیادی دارند، اما بسیاری معتقدند که پس از پخت همیشه مقداری از مونومر به صورت واکنش نداده در آکریل باقی‌مانده که می‌تواند موجب تضعیف خصوصیات فیزیکی و مکانیکی رزین و بروز واکنش‌های آلرژیک در بیماران شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان مونومر باقیمانده در نمونه‌های تهیه شده از آکریل آکروپارس با استفاده از روش طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) و مقایسه آن با استاندارد ISO بود. مواد و روشها: تحقیق حاضر یک مطالعه آزمایشگاهی بود که مطابق با استاندارد شماره 1567 ISO انجام شد. ابتدا 5 محلول با غلظت‌های وزنی معلوم 1/0، 2/0، 3/0، 4/0 و 5/0 درصد از مونومر متیل متاکریلات در حلال متیل ایزوبوتیرات (MIBT) تهیه و از آنها طیف FTIR به دست آمد. سپس دو نمودار کالیبراسیون رسم گردید. نمونه‌های اصلی که چهار دیسک از جنس آکریل آکروپارس به قطر 50 و ضخامت 3 میلی‌متر بودند، پس از انحلال در حلال MIBT تحت طیف‌سنجی FTIR قرار گرفتند. با مقایسه طیف‌های حاصله و نمودارهای کالیبراسیون میزان مونومر باقیمانده در نمونه‌ها تعیین شد. نتایج حاصل با استفاده از آزمون One sample t-student بررسی شده و 05/0P< به عنوان اختلاف معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین غلظت مونومر باقیمانده در نمونه های تهیه شده از آکریل گرماسخت آکروپارس، 428/0 درصد وزنی بود. نتیجه‌گیری: میانگین میزان مونومر باقیمانده در نمونه‌های تهیه شده از آکریل آکروپارس در محدوده استانداردISO (<2/2 در صد) می‌باشد. بررسی آماری انجام شده توسط آزمون t- student نشان داد که تفاوت معنی‌دار مثبتی بین نتایج به دست آمده در این مطالعه و استاندارد ISO وجود دارد (001/0P